Gastcolumn Cornelis Pons: Prachtwijf

Cornelis PonsEen gastcolumn van dichter, troubadour, docent aan de school voor journalistiek te Utrecht en journalist Cornelis Pons.

Prachtwijf

Als ik zeg of schrijf ‘roos”, dan denkt waarschijnlijk iedereen aan de
welriekende bloem die vaak in verband wordt gebracht met de liefde.
Tenzij ik de roos bedoel die groeit op Head & Shoulders.

Een roos is een roos. Als ik een bos rozen wil laten bezorgen, dan
verwacht ik ook dat er en bos rozen bezorgd wordt. En niet een bos
uien. Of een afdruiprek. Dat zou de hele relatie verzieken. Het is
daarom wel zo prettig dat de betekenis van woorden vastligt. En dat ook
de dingen een min of meer vaste vorm hebben en houden, waardoor een bos
rozen niet onderweg spontaan verandert in een bos uien of in een
afdruiprek.

Soms is de betekenis van een woord echter niet duidelijk en hebben we ’t blijkbaar over verschillende dingen.

“I did not have sexual relationship with that woman, Miss Lewinsky.”

Wat bedoelde Bill Clinton hiermee? Hij bedoelde ‘intercourse’. En
sigaren roken valt daar volgens hem niet onder. Daar kwam hij mee weg.
Huwelijk gered en de Amerikaanse taal is weer een uitdrukking rijker:
The Oral Office.

“Het vertrek van Ella Vogelaar was onvermijdelijk”, sprak Wouter Bos afgelopen zaterdag ergens in Groningen voor eigen parochie.

Onvermijdelijk?

Een natuurramp is onvermijdelijk.

De media gingen hierin mee en spraken van “de opgestapte minister”.

Opgestapt?

De Eberhard van der Laan uitgestuurd, het Wouter Bos in.

Wouter mag dan geen sexual relationship met haar gehad hebben, een
politieke relatie hadden ze toch wel. En hetzelfde PvdA-DNA. Ella was
dan ook zeer verbaasd en not amused. “Ik heb veel amateurisme in de
PvdA-top meegemaakt, maar dit was perfect geregisseerd”, zei ze
vrijdagavond in Nova. Een perfect geregisseerde zustermoord. En Wouter
c.s komt ermee weg. Zoals Clinton met zijn sigaar.

De leugen regeert.

De taal leent zich er even goed voor als voor de waarheid.

“De islamitische cultuur nestelt zich zo diepgaand in de Nederlandse
samenleving dat op de lange duur gesproken kan worden van een land dat
uitgaat van een ’joods-christelijke-islamitische traditie’.

Ik was geen fan van deze vrachtwagenchauffeur in een jurk. Toch had ik
haar een beter lot gegund. Betere (partij)vrienden ook. Want met zulke
vrienden heb je geen vijanden nodig.

Zij laat in elk geval iets na. Een woord waarmee de Nederlandse taal
enorm verrijkt is: Vogelaarwijk, Prachtwijk ook wel geheten in Het
Politiek Corrects. Voorheen spraken we van achterstandswijken,
probleemwijken, achterbuurten. Ik denk dat de bewoners van die wijken
ook enorm geholpen en blij zijn met die nieuwe naam. Zo blij als een
blinde met de naam “anders ziend”.

Ella, je bent een prachtwijf.

Lees ook:Geert Wilders maakt vrienden
Lees ook:Vogelaar zou een beste oma of tante zijn…
Lees ook:Toekomst PvdA in handen van twee ministers
Lees ook:Inburgeringsachterstanden: Ella is working on it
Lees ook:VVD op radicale ramkoers. Laatste stuiptrekking

4 reacties op “Gastcolumn Cornelis Pons: Prachtwijf

  1. Jacintha

    Mooi geschreven. Maar bent er niet mee eens.

      /   Beantwoorden  / 
  2. Kees

    “….dichter, troubadour, docent aan de school voor journalistiek te Utrecht en journalist Cornelis Pons.” Je vergeet nog flierefluiter, dromer, nutteloos persoon en irritante stamgast in menig Vlaardings café.

      /   Beantwoorden  / 
  3. Josh

    Lol @ kees!

      /   Beantwoorden  / 
  4. Ronni

    En wie ben jij dan wel, Kees?

      /   Beantwoorden  / 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

Naam

Website

Het kan vijf minuten duren voordat nieuwe reacties zichtbaar zijn.