De afgelopen week hebben veel bewindslieden aangekondigd zich niet kandidaat te stellen voor de Tweede Kamer. Vandaag maakte kamervoorzitter Frans Weisglas bekend uit de politiek te stappen.
Weisglas was de eerste kamervoorzitter die gekozen werd door een meerderheid van de Tweede Kamer -voorheen werd de voorzitter altijd door middel van achterkamertjes politiek aangewezen. Weisglas zelf was verantwoordelijk voor deze verandering, en hoopt dat zijn initiatief in stand gehouden zal worden.
Wat ik persoonlijk sympathiek vindt aan Weisglas is hoe hij de Tweede Kamer verdedigde tegenover uitspraken van de premier. Die liet zich weleens ontvallen dat de Tweede Kamer zich "teveel laat leiden door de waan van de dag". Volgens Weisglas is het niet aan de premier om het functioneren van de Tweede Kamer aan de kaak te stellen. Maar vooral vroeg hij zich dan af wat nu precies waan van de dag is.
Is dat niet gewoon wat burgers bezighoudt? En is het daarom niet juist bij uitstek de taak van tweede kamerleden om zich daarmee bezig te houden? Eigenlijk wel ja. ik wens de heer Weisglas veel succes met alles dat komen gaat, en hoop dat hij nog leuk van zich laat horen tot 22 november.
Lees ook:Terugblikken met Frans Weisglas
Lees ook:25 jaar in de Tweede Kamer
Lees ook:Wordt Verbeet ook écht de nieuwe Weisglas?
Lees ook:SGP wil verslagen Tweede Kamer censureren
Lees ook:Gerdi Verbeet spreekt met de pers
ik vind ‘t jammer dat ‘ie uit de politiek vertrekt. Misschien krijgt hij -heeeeel misschien- spijt en gaat hij toch weer iets doen…
Tegelijk gaf hij blijk van een prima donna-mentaliteit; hij leek mij een qua ego ietwat overgedimensioneerde procedurekneder. Als er voor deze voorzitter procedureel een heel klein kluifje aan de horizon te bespeuren viel, zoals toen hij indertijd met die sjacherijnige PvdA-er Klaas de Vries de tweedekamervloer aanveegde, dan maakte hij er gelijk een koningsdrama, of – om in gastronomische termen te blijven – een feestmaaltje van. Zo’n lulletje rozenwater die voor het oog van de meute eens flink kan gaan keffen omdat het object van zijn gramschap toch veilig aan de ketting ligt.
En wat mij betreft is ie in het politieke spel nooit erg bedreven geweest, vandaar dat hij eigenlijk qua rol niet in de politiek zat.